Cranberry in capsules: welke gunstige effecten kennen we van de cranberry?

Cranberry en de botanica

De cranberry (Vaccinium microcarpon) is een vaste plant uit de familie van de Ericaceae, waartoe ook de rode en blauwe bosbes behoren. De bes komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en groeit in het wild vooral op zure en vochtige veengrond. Vandaag de dag wordt de cranberry op grote schaal geteeld in de Verenigde Staten (met name in de staten Wisconsin en Massachusetts,) en in Canada. Daar wordt de bes 'atoca' of 'ataca' genoemd. In Nederland kennen we de bes als 'cranberry' of 'veenbes' (1).

Deze halfstruik wordt niet hoger dan 30 cm en beschikt over sterke groene bladeren. Hij onderscheidt zich van de andere Vaccinium-soorten door zijn kleine roze en ovale bloempjes die helemaal open staan en die in de lente uitkomen.

In de herfst worden deze bloemen rode bessen met een doorsnee van ongeveer 2 cm. De smaak van de bes is zuur en een beetje wrang. Meestal eet men de bes gedroogd of in geleivorm, of men drinkt sap dat gemaakt is van de bes. Men maakt van deze kleine besjes eveneens extracten voor de productie van voedingssupplementen.

Wat kan de cranberry voor ons betekenen?

De cranberry heeft een opvallende voedingswaarde. Een verse bes beschikt over een flinke hoeveelheid van de antioxidant vitamine C (100 g verse cranberry's levert 12% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C). Daarnaast bevat de verse bes mangaan. De bes bevat weinig suikers en levert niet veel calorieën (2). De gedroogde vorm van de bes is energierijker en bevat een hogere concentratie van vezels en vitamine E. In de bes zitten overigens ook verschillende organische zuren (waaronder citroenzuur, appelzuur en fosforzuur), pectine, tannines en glucosides (3).

In de traditionele geneeskunst werd de cranberry massaal gebruikt door de Amerikaanse indianen. Ze gebruikten het voor alle aandoeningen van de nieren, het bloed en het verteringssysteem (4). Het werd ook als brijomslag gebruikt bij wonden of in poedervorm vanwege de ontsmettende en de genezende werking. De belangrijkste toepassing was echter die van de preventie van urineweginfecties (5-6).

Toen de Europese kolonisten de Nieuwe Wereld ontdekten, profiteerden zij ook van de vele gunstige werkingen van de cranberry. Men zette het in als een van de 'grote ontdekkingen' in de strijd tegen scheurbuik, de ziekte die tijdens de lange oversteken van de Atlantische Oceaan steeds weer opdook. Toen tijdens de Tweede Wereldoorlog de synthetische antibiotica hun intrede deden, raakte de cranberry in onbruik. Het duurt dan nog tot het begin van de jaren 60 van de twintigste eeuw voordat de wetenschappers weer belangstelling voor de bes krijgen.

Lange tijd heeft men aangenomen dat de invloed van de cranberry op urineweginfecties met name te danken was aan het feit dat de bes de urine zuurder maakte. Vandaag de dag legt men het echter anders uit. De cranberry is namelijk de enige vrucht die proanthocyanidines type A bevat, een zeer specifieke vorm van flavonoïden die het oppervlak 'glibberig' maken zodat bacteriën zich er minder goed aan kunnen hechten (7-8).

Onderzoekers die deze hypothese proberen te bevestigen hebben nog niet alle geheimen van de cranberry ontrafeld. De resultaten blijven er tot op heden echter veelbelovend uitzien. Zo is er bijvoorbeeld een onderzoek dat de effectiviteit heeft vergeleken van cranberrysap en een placebo in het kader van de preventie van terugkerende urineweginfecties bij een cohort van meisjes tussen de 3 en 14 jaar die hiervoor gevoelig waren (9).

Tijdens een blind gerandomiseerd onderzoek bij 137 oudere vrouwen met terugkerende urineweginfecties kregen de vrouwen 6 maanden lang ofwel 500 mg cranberry-extract, ofwel 100 mg trimethoprim (een antibiotica). De antibioticabehandeling bleek nauwelijks effectiever als het gaat om preventie van terugkerende urineweginfecties (25 recidiven in de groep van de cranberry en 14 in de groep van trimethoprim). De ongewenste neveneffecten van de antibiotica waren echter veel talrijker (10).

Het eventuele vermogen als 'antikleefmiddel' heeft de wetenschapswereld al aangezet om na te denken over andere toepassing van de cranberry, met name op het gebied van de mondhygiene. Maar ook bestudeert men de toepassing bij de bestrijding van de H. pylori (die men aantreft bij meerderheid van de maagzweren) (11-12).

Innovatieve capsules met cranberry

Zoekt u een supplement van cranberry dat zichzelf al heeft bewezen? Het supplement Cran-Max® is vervaardigd met een cranberry-extract dat gesteund wordt door verschillende klinische studies en dat verkrijgbaar is in de vorm van capsules (13). Het is met name genormaliseerd op 7,2% proanthocyanidines type A, het bekendste actieve bestanddeel van de bes, waardoor een optimaal effect bereikt kan worden.

Het supplement is geproduceerd met behulp van de gepatenteerde Bio Shield®-technologie. Deze technologie is erop gericht de werkstoffen op een vertraagde wijze los te laten uit de capsule. Ze worden pas afgegeven aan het lichaam op het moment dat ze de het lage deel van het darmkanaal bereiken. Deze uiterst vernieuwende techniek zorgt gegarandeerd voor een optimale en complete absorptie van alle belangrijke werkstoffen.