Spirulina została odkryta przez Europejczyków w czasie podboju Ameryki Środkowej. Aztekowie, którzy uprawiali spirulinę w jeziorze Texcoco, w pobliżu dzisiejszego miasta Meksyk, przygotowywali z niej wywar o wyjątkowej zawartości składników odżywczych (1).
W późniejszym okresie przybysze z Zachodu odkryli, że podobne „algi” uprawia się także w Afryce, w szczególności w Czadzie i na Saharze, gdzie przygotowuje się z nich placki, które w okresach niedoboru żywności spożywają między innymi kobiety spodziewające się dziecka, aby w zdrowiu donosić ciążę (2).
Spirulina jest więc stosowana od tysiącleci jako podstawy pokarm na czas niedostatku praktycznie na całym świecie.
Uznawana jest za mikroalgę, a dokładniej mieszankę cyjanobakterii. Dotyczy to w szczególności łatwego w uprawie i kontroli gatunku Arthrospira platensis.
Dziś ze względu na liczne korzystne właściwości spiruliny, w tym przede wszystkim bardzo dużą zawartość białka, opracowuje się programy żywnościowe mające na celu masową produkcję spiruliny w strefach dotkniętych problemem niedożywienia, w tym w szczególności w Afryce (3-5).
Ponadto dziś jest uprawiana w dużych ilościach do produkcji suplementów diety w formie proszku, granulek i tabletek w Chinach (największy producent na świecie), w USA, w Afryce oraz we Francji, gdzie produkuje ją kilka małych wytwórni.
Powody, dla których liczne programy walki z niedożywieniem tworzone dla dotkniętych tym problemem społeczności, związane są z jej zawartością:
Jednak, aby móc korzystać z jej właściwości odżywczych, należałoby spożywać ją w dużych ilościach: w celu pokrycia dziennego zapotrzebowania osoby dorosłej i dostarczenia niezbędnych składników odżywczych należałoby spożywać po kilkaset gramów spiruliny dziennie.
Dlatego w krajach wysoko rozwiniętych spirulinę spożywa się nie ze względu na jej zawartość białka, żelaza, beta karotenu czy niezbędnych kwasów tłuszczowych. Pod tym względem „standardowa” współczesna dieta, w tym wegańska czy wegetariańska, dostarcza o wiele więcej składników odżywczych niż spirulina.
Ale w związku z narastającym na Zachodzie od lat 70. XX wieku zainteresowaniem spiruliną naukowcy zaczęli badać jej korzystne właściwości i odkryli, że ta cyjanobakteria:
Warto wiedzieć: spirulina często przedstawiana jest jako źródło roślinne witaminy B12, dlatego stanowi idealne rozwiązanie dla wegan, którzy nie dostarczają jej sobie ze źródeł zwierzęcych. Jednak większość współczesnych badań dowodzi, że witamina B12 zawarta w spirulinie nie jest biodostępna dla ludzi (13).
W większości badań poświęconych spirulinie analizowano dawki od 1 do 6 gramów dziennie. Badania te wykazały, że najlepsza jest dawka około 4 gramów (czyli 8 tabletek po 500 mg) pozwalająca korzystać z właściwości odżywczych i immunostymulujących spiruliny (14).
Ponadto zdaje się, że pora stosowania suplementu nie ma żadnego wpływu na jego skuteczność. Dlatego dawkę 4 gramów można stosować raz dziennie lub podzielić na mniejsze dawki i spożywać przy kilku posiłkach.
W 2017 roku, po zgłoszeniu kilku przypadków niepożądanych skutków ubocznych związanych ze stosowaniem spiruliny, agencja ochrony zdrowia Anses przeprowadziła analizę, w wyniku której określono kilka zagrożeń związanych ze stosowaniem tej niezwykle popularnej małej niebiesko-zielonej algi. Dzieje się tak, ponieważ jak wszystkie algi, spirulina uprawiana w złych warunkach może ulegać skażeniu metalami ciężkimi, cyjanotoksynami oraz bakteriami.
Przed pierwszym zastosowaniem suplementu spiruliny trudno jest przewidzieć ryzyko wystąpienia alergii, dlatego Anses zaleca konsumentom stawianie na spirulinę pochodzącą z pewnych i kontrolowanych źródeł (15). Należy do nich między innymi suplement diety Spirulina w tabletkach pochodzący z akwakultury poddawanej rygorystycznej kontroli przez najlepszego producenta spiruliny, Parry Organic Spirulina.
Każdego roku nadejście wiosny to dla wielu osób synonim kataru siennego wynikającego z alergii na pyłki, która przejawia się nieżytem nosa i zapaleniem spojówek. Metody naturalne, suplementy diety: wszystko, co musisz wiedzieć o walce z sezonowymi alergiami.
Tajemnice traganka poznajemy stopniowo w miarę opracowywania kolejnych badań naukowych. Poznaj wszystkie zalety tej rośliny leczniczej.
„Nie wychodź w takim ubraniu, bo się przeziębisz!” Kto z nas nie słyszał i sam nie powtarzał wielokrotnie tego zdania? Czy to naprawdę zimno odpowiada za zimowe schorzenia?
Choć zarówno miód, jak i mleczko pszczele, są wytwarzane w ulu, oba produkty zdecydowanie się różnią, zarówno pod względem sposobu stosowania, jak i składu. W jaki sposób są wytwarzane przez pszczoły? Jakie są ich właściwości prozdrowotne?
Dowiedz się, w jaki sposób działa układ odpornościowy, stanowiący naszą niezbędną tarczę ochronną i odkryj 5 suplementów, które najskuteczniej wspomagają jego funkcjonowanie.
Proces wzmacniania odporności warto rozpocząć od samego rana! Oto zdrowe rytuały, które pomagają wzmocnić odporność.