Czym różni się miód od mleczka pszczelego?

Pochodzenie i zalety miodu

Ludzie od zawsze dbali o pszczoły, ponieważ potrafili docenić różnorodne dary ula.

W pierwszej kolejności korzystali z miodu – słodkiej substancji o konsystencji żelu, najczęściej w kolorze bursztynowym. Produkowany przez pszczoły robotnice z nektaru kwiatowego i spadzi wytwarzanej przez mszyce miód składa się w 79,5% z węglowodanów, w 17% z wody oraz z wielu mikroelementów. Stanowi główne pożywienie pszczół.

W starożytnym Egipcie ten niezwykle odżywczy pokarm uważano za odpowiednią ofiarę dla bogów. Stosowano go także do produkcji miodu pitnego, słodzenia dań oraz leczenia licznych schorzeń (1-2). Grecki filozof Hipokrates, ojciec medycyny zachodniej, uważał miód za świetne lekarstwo, a lekarz i botanik Dioskurydes opisywał jego właściwości lecznicze i dietetyczne. Wiele osób lubi dodawać łyżeczkę miodu do herbaty, aby oczyścić gardło.

Ale dopiero w połowie XX wieku biolog Paul-Bénouin Boyer przeprowadził prace, dzięki którym ogromne uznanie zdobył inny pełen niezwykłych właściwości produkt ula: mleczko pszczele (3).

Mleczko pszczele: wyjątkowy pokarm królowej pszczół

Stanowiące wydzielinę z gruczołów gardzielowych robotnic mleczko pszczele jest gorzką, jasnożółtą lub bursztynową substancja wytwarzaną w celu odżywiania wszystkich larw w fazie wzrostu oraz w szczególności królowej.

Królowa jest odżywiana przez całe życie wyłącznie mleczkiem i to jej substancja ta zawdzięcza swą nazwę. To właśnie ten pokarm odpowiada za istotny wzrost, długowieczność i siłę królowej ula (4).

Mleczko pszczele składa się:

• w 50-65% z wody, w 13-18% z białka;
• w 15% z węglowodanów (w szczególności fruktozy i glukozy);
• z niezbędnych aminokwasów (waliny, lizyny, treoniny, leucyny, izoleucyny, tryptofanu, fenyloalaniny, metioniny);
• z minerałów i mikroelementów (w szczególności z wapnia, krzemu, magnezu, siarki, potasu, fosforu, miedzi i żelaza);
• z witamin (B1, B2, B3, B5 oraz B9);
• z acetylocholiny (neuroprzekaźnika współodpowiedzialnego za funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego);
• w 3-5% z tłuszczów (5).

Ale, co najważniejsze, mleczko pszczele zawiera trzy wyjątkowe związki, które występują wyłącznie w tej substancji:

• kwas 10-hydroksy-2-decenowy (10H2DA): kwas tłuszczowy odpowiadający za długowieczność królowej, która żyje od 5 do 6 lat, podczas gdy pszczoły robotnice przeżywają średnio 60 dni (6);
• rojalizynę: aminokwas o właściwościach antybakteryjnych, który odpowiada za siłę królowej oraz jej odporność na czynniki zewnętrzne (7);
• rojalaktynę: białko odpowiedzialne za silny wzrost królowej (8).

Czynniki wspomagające długowieczność i wzrost oraz właściwości przeciwbakteryjne: oto trzy najważniejsze dla ula skarby mleczka pszczelego, które od niemal 70 lat niezmiennie rozbudzają wyobraźnię naukowców.

Obecnie bogactwo odżywcze mleczka pszczelego jest doceniane także przez ludzi, w szczególności w walce ze zmęczeniem i stresem oraz na etapie rekonwalescencji.

Jak stosować mleczko pszczele?

Niezwykle bogate w składniki odżywcze mleczko pszczele jest przeznaczone do natychmiastowego spożycia przez królową i larwy żyjące w ulu, dlatego nie nadaje się do długiego przechowywania.

W związku z tym, aby zachować wszystkie jego właściwości odżywcze, należy je chronić przed działaniem słońca, powietrza oraz wysokich temperatur. Świeże mleczko pszczele należy więc przechowywać w lodówce, w nieprzejrzystym opakowaniu, przez cały okres od zebrania do użycia.

Jednym z najczęstszych problemów w przypadku mleczka pszczelego jest pojawianie się w słoiczku ze świeżym mleczkiemmałych pęcherzyków, które są znakiem początku procesu fermentacji. Tymczasem, choć bardzo cenimy smak miodu pitnego, sfermentowane mleczko pszczele nie nadaje się do spożycia.

I to właśnie w celu uczynienia jego składowania, przechowywania i spożywania bardziej praktycznymi niektórzy producenci z powodzeniem testują metodę liofilizacji. Można więc pakować je do postaci kapsułek i przechowywać w szafce jak każdy inny suplement diety czy przyprawę (tak jest w przypadku suplementu mleczka pszczelego Organic Royal Jelly 4% 10-HDA o wyjątkowej zawartości 10-HDA).

W przypadku preparatów zawierających 100 mg mleczka pszczelego w jednej kapsułce zazwyczaj rekomenduje się stosowanie 2 kapsułek rano podczas śniadania i ewentualnie trzeciej kapsułki w czasie obiadu.

Jako uzupełnienie suplementacji mleczkiem pszczelim polecamy odkryć pełen właściwości odżywczych propolis, kolejny wielki skarb pszczół wytwarzany w celu ochrony ula przed infekcjami. Zamiast stawiać na klasyczny brązowy propolis, wybierz propolis zielony lub czerwony, które są rzadsze i posiadają silniejsze właściwości.